Fannie & Freddie

Dit is zo ongeveer wat ik me voorstel wanneer ik de namen Fannie Mae en Freddie Mac hoor. Oude vrijster en haar ongetrouwde broer, ergens in het diepe zuiden van de VS; morsig boerderijtje, anorectische koe, roestige tractor, beschimmelde hond met bloeddoorschoten ogen en hooguit drie poten, een schot hagel voor elk ongenood bezoek, en jaren van onbekommerde incest.

Dat vredige pastorale visioen werd vandaag ruw verstoord. Fannie en Freddie zijn, zo blijkt, twee enorme hypotheekbanken. Zo enorm dat wanneer ze op de fles gaan zelfs u en ik daar een tik van meekrijgen. En omdat ze precies daarmee bezig waren, op de fles gaan bedoel ik, heeft de Amerikaanse overheid ingegrepen en Fannie en Freddie genationaliseerd, noodlijdende koe en al. Daar helpt geen schot hagel aan.

Zodoende gaan de VS weer eens aardig met de billen bloot. In het land van ieder voor zich en god voor ons allen heerst diepgewortelde en luid geventileerde afkeer van enige staatsbemoeienis waar dan ook - maar zodra het er dan werkelijk op aan komt vindt men het bij nader inzien toch een beetje te eng om ’s lands wel en wee ècht aan de vrije markt over te laten. Dan blijkt in Washington ineens een Vadertje Staat te huizen waar de oude Sovjets trots op zouden zijn geweest.

En da's maar beter ook. Als je een regering hebt is het fijn als die iets te regeren heeft. Anders gaat ze zich vervelen, en daar komt maar oorlog van.