Knobbelkies

Nou wilde ik wel eens weten wat Van Dale er eigenlijk over zegt. Wat is dat, een 'mastodont'? Ergens heeft iemand die term jongstleden tijd in de strijd gegooid als aanduiding voor oudgediende partijkopstukken bij het CDA, en ineens hoor je hem overal - kenmerkend symptoom van de onhygiënische journalistiek van vandaag de dag.

Welnu, een mastodont is 'een uitgestorven slurfdier met grote slagtanden en knobbelkiezen', en in figuurlijke zin 'een geweldig gevaarte'. Het woord is een samentrekking van mastos (vrouwenborst) en odon (tand), en verwijst dus naar die kiezen, die tepelvormige uitstulpingen vertonen.

Ik keek vandaag nog eens naar Van Agt, De Jong en anderen in deze vermeende categorie. Geen van alle zien ze er uit als een enorm gevaarte, het zijn metterjaren eerder wat frêle heertjes geworden. Slurven hebben ze ook niet, en uitgestorven zijn ze evenmin, integendeel, hun deelname aan het wanpolitieke debat is levendig (en herinnert aangenaam aan de tijd dat fatsoen nog een deugd was en het CDA nog principes had). Misschien, dan, dat ze knobbelige kiezen hebben, want anders is de term mastodont echt op geen enkele wijze van toepassing.

Als we aan deze onzinnige kwalificatie willen vasthouden, dan heeft Van Dale in de buurt van 'mastodont' nog wel wat suggesties voor aanduidingen die we op Verhagen en kornuiten kunnen toepassen. Mastocyt, bijvoorbeeld. Mataglap. Oh, en masturbatie.