Ander Spanje

Van plan om naar Barcelona te gaan? Hier is een tip: blijf een half uurtje langer in het vliegtuig zitten. Aan dezelfde kust een paar honderd kilometer verder ligt een juweel van een stad waar je niet je nek breekt over zakkenrollers en toeristen, en die op alle fronten met Barça kan concurreren, tenzij je toevallig ernstig verslaafd bent aan de rottende kadaver architectuur van Gaudi.

Valencia heeft een mooi, oud hart met een lieve ratjetoe van een kathedraal en een onuitputtelijke collectie negentiende eeuwse roomtaartgevels, bezaaid met frivole torentjes en koepeltjes. De drooggevallen bedding van wat ooit de rivier de Turia was is omgetoverd in een park vol fonteinen en palmbosjes en ligt als een groen lint om het centrum heen gevleid. Richting zee mondt het groots uit in Valencia's antwoord op Gaudi, de Ciudad de las Artes y de las Ciencias – een overweldigend complex van frisse, futuristische architectuur van de hand van stadszoon Calatrava. Je moet het zien om het te geloven; bij avond, als de golvende lijnen van de verlichte ribben, helmen en vleugels van deze gebouwen zich weerspiegelen in de gladde vijver waarin ze zijn neergezet is de zinsbegoocheling compleet. Vooral wanneer, zoals op de avond dat wij er waren, te midden van dat alles een koperorkest met veel tromgeroffel dramatische marsmuziek van zich geeft – even was er geen gisteren en geen morgen meer, geen ziekte en geen zorg, alleen maar een volmaakt prachtig hier en nu.

En verder: ijssalons die aardappeltortilla- en gazpacho-ijs verkopen; de Mercado Central, een schitterende Jugendstil markthal waar het een leven is van jewelste tussen de hammen, de vis en tomaten zo rood en rijp als je ze hier nooit ziet; de Lonja de Sede, de oude zijdebeurs, waar je bezijden de grote zuilenhal, als je de moeite neemt sommige van de ragfijn gesneden deurkapitelen wat beter te bekijken, gemene duiveltjes dingen kunt zien doen die de Partij van de Dieren nooit zou goedkeuren; het paleis van de Markies van Dos Aguas, een rococodruipkaars met een immense voordeurlijst helemaal gehouwen uit albast en een interieur van bonte negentiende eeuwse pronkvertrekken; winkeltjes vol katholieke parafernalia en een passementerie die 'De drie Weesgegroeten' heet, aan het prachtige Plaza de la Virgèn, waar in de gelijknamige, weelderig barokke koepelbasiliek een oud pastoortje de mis leest; en een heel mooi zee aquarium waar de haaien over je hoofd heen zwemmen zodat je hun rijen tanden kunt tellen, terwijl een blije belugawalvis het goed doet als Homer Simpson look-a-like. En, en, en…

Klik op de foto voor een een kleine impressie.