Ojee, ojee, ojee

En zo is de misère dan uitgebarsten. Ik heb de vreemdste dingen gezien gisteren. Ik zag Tom Egbers voor een stadion in Zwitserland in ademloze hijgerigheid verslag doen over niets. Hij had zichzelf maar nèt genoeg in de hand om niet helemaal te vervallen tot een van opwinding giechelende bakvis. Op de vraag wat De Opstelling zou worden verklaarde hij plechtig dat De Bondscoach ons dat om acht uur zou vertellen. Je kon ze hóren, die hoofdletters: alsof het ging over God de Vader zelf, die uit de hemel zou komen neerdalen met de laatste editie van de Tien Geboden. Ik zag ook een straatinterview in een van vlaggen, wimpels, guirlandes en lallende voetballianen volstrekt gespeende Italiaanse stad. Waar dan toch al die blauwe vlaggen en wimpels waren, informeerde de Nederlandse verslaggever welhaast verbijsterd bij een voorbijgangster. Op haar beurt verbaasd antwoordde ze dat die wel zouden verschijnen tegen de tijd dat Italië een halve finale speelt. En dat is het volk dat wereldwijd faam geniet als theatraal en over-the-top? Ga eens in Nederland kijken! Daar werd ik op weg naar huis bijna van mijn sokken gereden door een Dikke Willy op een scooter, van onder tot boven oranje en met de nationale driekleur als cape om zijn schouders. Het gebeurde ter hoogte van de woning waar een stoffige Christine le Duc sekspop een tweede leven begonnen is op de luifel, even wijdbeens als altijd, maar wel in oranje overall. O treurnis.

De studentjes drie deuren verder hadden er ook weer zin in. Als vanouds stond de televisie, doorgeschakeld via de stereo, in de tuin, volume standje Roxy. Na behaald succes werd er vuurwerk afgestoken. Alleen al om redenen van binnensteedse veiligheid mag ik hopen dat we de voorrondes niet overleven, want wat wordt het dan: clusterbommen? Maar na gisteren moet ik ook nog gaan vrezen dat de diverse ter zake deskundigen die me hoopvolle prognoses hebben verstrekt over de succeskansen van onze Godenzonen net zo betrouwbaar zijn als Derek Ogilvie.

Hier ten huize hebben we onverstoorbaar gekwartet. Balkondeuren open. Zo hard als we konden.