Door de bocht waar ik stond te wachten voor het rode fietserlicht gromde met een royale dot gas een enorme, oude brik van een auto. De ramen waren allemaal open en de fors uit de kluiten gewassen bestuurder, gehuld in een lang niet gewassen krap bemeten hemdje, de ruige kop verscholen onder een pet en de betattoo'de linkerarm buitenboord, liet geen twijfel bestaan over zijn muzikale voorkeuren. Conny Froboess, Zwei kleine Italiener.
Daar word ik nou vrolijk van.
zaterdag 22 mei 2010
Stoer
Gepost door Martien op 16:10
Labels: Banaliteiten, Impressie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)