Een goed begin

Het jaar begon meteen al met goed nieuws. De zeespiegel stijgt helemaal niet! Dat is alleen maar een fabeltje dat den volke op de mouw wordt gespeld door politiek correcte wetenschappers die in opdracht van milieufascistische regeringen data vervalsen en bevindingen manipuleren met een verve en een unanimiteit waar Koreaanse gen-onderzoekers bleekjes bij afsteken. Dat althans is ongeveer de strekking van een betoog van ene emeritus professor Peter Bloemers, vandaag in de krant. En we hoeven hem niet op zijn woord te geloven, wie er meer van wil weten, zo raadt hij aan, moet maar eens googlen op de naam Nils Axel Mörner. Dat is weer een andere gepensioneerde prof, maar in dit geval eentje die te boek staat als een van de grootste zeespiegeldeskundigen ter wereld. Althans, volgens Bloemers.

Mörner zelf denkt er anders over. Hij is niet een van de grootsten, hij is DE grootste. “There’s no one who’s beaten me;” - voor wie het nog niet wist, wetenschap is oorlog. Deze zelfverzekerde linkse hoek is de openingsstoot in een interview dat Mörner gaf met het Executive Intelligence Review en waaruit Bloemers nogal wat van zijn wijsheden lijkt te betrekken. Heel goed natuurlijk, zo’n basis in de vakliteratuur. Alleen jammer dat het EIR het clubblaadje is van Lyndon LaRouche, een van Amerika’s meest bizarre politici. LaRouche vraagt zich af of de Holocaust wel helemaal zo erg was, spendeerde jaren in de cel vanwege fraude, en denkt dat de koningin van Engeland aan het hoofd staat van een internationale drugdealersbende of toch op zijn minst van een minderwaardige menselijke ondersoort. Maar dat laatste bedoelde hij alleen maar bij wijze van spreken. Toch?

Voor je het weet heb je zo het meest kleurrijke doopceel bij elkaar gegoogled voor de goeie ouwe professor Mörner. Wanneer hij niet optreedt op een conferentie van Exxon (lunch included) doet hij het wel op eentje van Vladimir Putin, bij welke laatste gelegenheid hij zichzelf wat extra cachet verleent door zich te presenteren als president van de International Union for Quaternary Research, een functie die hij op dat moment al jaren niet meer bekleedt. De echte president, die er heel andere ideeën op nahoudt dan Mörner, was not amused. Gelukkig heeft Mörner nog vrienden genoeg. Bijvoorbeeld bij het Natural Resource Stewardship Project, een lobbygroep van energiebonzen die angstvallig geheim houdt uit welke middelen ze wordt betaald. Maar ze hebben absoluut de meest groene website die ik ooit heb gezien.

Natuurlijk, als zo iemand zegt dat de zeespiegel niet stijgt, dan geloven we dat meteen. Zo’n bescheiden, rechtgeaarde lieverd... Wat zegt u – ad hominem? Tja, ik zou best op de doorwrochte wetenschappelijke inhoud van Mörners ideeën in willen gaan, maar laat ik die nou nergens op Google tegenkomen. Wat me duidelijk wordt is dat hij dol is op wereldwijd veldwerk (“I don’t think there’s a spot on the Earth I haven’t been in” - gelukkig hoeft hij zich niet druk te maken over zijn carbon footprint), en dat hij een pesthekel heeft aan rekenwerk achter de PC. De evidentie die ik tegenkom voor zijn claim dat de zeespiegel bij de Malediven daalt in plaats van stijgt bestaat uit een foto van een oude boom op een rotsstrand, door Mörner zelf genomen, en de mededeling dat als de zeespiegel echt steeg, die boom er niet meer zou zijn. En o ja, de vissers ter plaatse zeggen ook dat het water gezakt is. En al die vele, vele collega’s van hem die een heel andere opvatting zijn toegedaan, die zien gewoon simpele dingen over het hoofd, zijn verdwaald in hun eigen computermodellen en snappen er kort en goed de ballen van. Er kan er ook maar één de beste zijn natuurlijk.

Waar Mörner ook in uitblinkt is wichelroede lopen. Ja dat leest u goed. Onze hooggeleerde emeritus heeft een hele theorie uitgedacht waarom wichelroedes werken, bijvoorbeeld bij het opsporen van water. Weliswaar viel een poging dat op de Zweedse TV hoogstpersoonlijk te demonstreren een beetje in het water (of eigenlijk niet, dus), maar de waarheid achterhaalt de sceptici nog wel. Misschien heeft Mörner zijn Maledivense zeespiegelmetingen ook met de wichelroede gedaan? Het zou veel verklaren.

En hoe zit het nou met dat zeeniveau en het menselijke effect op het klimaat? Ik heb geen idee. Ik ben best bereid te geloven dat het allemaal lang zo erg niet is als sommigen beweren; of ook dat het wel erg is, maar dat dat niks met ons mensen te maken heeft. Maar ik ben niet bijster bereid dat te geloven van zulke bozig-bittere has-beens als Mörner en Bloemers. En dat hoeft ook niet. Salomon Kroonenberg betoogt iets vergelijkbaars, maar dan zonder de zure smaak, de zelfverheerlijking, de foute vriendjes en de para-abnormale randactiviteiten; zelfs, en dat is knap, zonder één referentie aan de grootste zeespiegeloog aller tijden.